Biodynamische wijn

Sommige biologische wijnboeren gaan verder dan de biologische principes en kiezen voor biodynamische wijnen zonder toevoegingen aan het wijnproces. Bij de biologisch-dynamische wijnbouw worden allerlei soorten compost, afkooksels en bereidingen op basis van dierlijk, plantaardig of mineraal gebruikt om de wijngaard in evenwicht te brengen. De interactie met de gehele atmosfeer speelt daarbij een grote rol. De biologisch-dynamische wijnboer investeert ook in het versterken van de immuniteit van de planten, zodat ze zich kunnen verdedigen.
Voor de overige toegestane toevoegingen zijn deze wijnboeren nog strenger dan de biologische wetgeving. Zo zijn lagere gehalten aan sulfiet toegestaan: 70 mg/l voor rode wijn en 90 mg/l voor witte wijn. Dit resulteert in niet-gestandaardiseerde wijnen, die wijnliefhebbers kunnen bekoren.

Natuurlijke wijn

Een kleine groep wijnbouwers verzet zich tegen alle toevoegingen door natuurwijn op de markt te brengen. 'Natuurlijke wijn' is echter geen wettelijk beschermde term zoals 'biologisch' dat wel is. De term kan door iedereen gebruikt worden en geeft daarom weinig garanties.

De Vereniging voor Natuurwijnen (AVN) eist wel dat wijnboeren in ieder geval een gecertificeerde biologische of biologisch-dynamische teelt van de druiven hebben. De druiven worden met de hand geoogst. Bij het fermentatieproces mogen alleen inheemse gistculturen worden gebruikt. Het sap mag niet gecorrigeerd worden, dus osmose, filtratie, verhitting en dergelijke zijn uitgesloten. Zwaveldioxide wordt niet toegevoegd. Het doel is natuurlijke vinificatie. Als je een natuurlijke wijn wilt, controleer dan of de principes van de vereniging worden onderschreven.

Feiten over biologische wijn

• Enkele wijntermen: most is het vers geperste, maar nog niet gefermenteerde sap van druiven. Lees (ook wel afzetting, droesem of sediment genoemd) is het slib van vaste stoffen dat in wijn achterblijft na fermentatie of na een bepaalde rijpingstijd.
• Sulfiet komt automatisch vrij tijdens de fermentatie van de druiven. Dus natuurlijk zit er in elke wijn een hoeveelheid sulfiet, ook als de wijnmaker het niet toevoegt. Ook kan er sulfiet in de wijn zitten als residu van een dosis zwavel die tijdens de teelt is gebruikt (bestrijding van meeldauw en schimmel).
• In Frankrijk blijkt de (klassieke) wijnbouw een grote gebruiker van pesticiden te zijn. Terwijl het wijnbouwareaal ongeveer 3,5% van het totale landbouwareaal inneemt, wordt 15% tot 20% van de pesticiden gebruikt voor de wijnbouw! Ook de gebruikte bestrijdingsmiddelen laten veel sporen na in de wijn. Zo blijkt uit een onderzoek van PAN Europe dat niet-biologische wijn gemiddeld 4 en sommige wijnflessen tot 10 verschillende residuen bevat. Bovendien zijn de gehalten zeer hoog: in sommige wijnen werden gehalten gevonden die vele malen hoger zijn dan de toegestane gehalten in drinkwater. Het vreemde is dat dit niet verboden is: er zijn geen wettelijke normen voor residuen van bestrijdingsmiddelen in wijn!

Biologisch en zelfs biodynamisch wordt steeds meer gezien als een kwaliteitsbenadering: in grote delen van de Bourgogne wordt inmiddels biologische wijn geproduceerd, waaronder het duurste domein ter wereld, Romanée-Conti. In 2018 kondigde Angelus in Saint-Emilion aan dat het volledig biologisch zou werken. De trend is begonnen, maar er is nog een lange weg te gaan.